.
నాలోపల ఒక మేఘం చాన్నాళ్ళుగ కురుస్తోంది
ఉరుమూ మెరుపూ లేక మౌనంగా ద్రవిస్తోంది
ఒంటరిదేమో పాపం ఉండి ఉండి ఒకోసారి
తెరచాపల చేతులెత్తి నది రమ్మని పిలుస్తోంది
నెమ్మదిగా ఈ రాతిరి నా నిద్దురలోన దూరి
వెన్నెల కిరణం ఒక్కటి కలలేవో రచిస్తోంది
అది చిక్కని కవిత్వమే అచ్చంగా స్వప్నలిపీ!
అక్షరాక్షరమున, విను, నిశ్శబ్దం ధ్వనిస్తోంది
.
21 జన, 2010
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
పోస్ట్లు (Atom)