త్వరగా వచ్చేయరూ!

మిమ్మల్ని రైలెక్కించి వస్తున్నానా,

నడుపుతున్న హీరోహోండా తేలిగ్గా అనిపించింది

అలవాటైన బరువు లేక

ఏదో వెలితి

నా వెనక నువ్వున్నావన్న ధైర్యం

ముందు చుక్కానిలా నీ ప్రతిబింబం

లేకుండా,

యీ నావనెలా నడిపేది?

గతకలొస్తే జోరు తగ్గాలనే జాగ్రత్త

ఇప్పుడెలా వస్తుంది?

జంక్షనులో ఎక్కడైనా ఎర్రలైటు పడినప్పుడు

మీ మాటలు పూరించని

ఆ ఖాళీ క్షణాలు

ఎంత చిరాగ్గా అనిపించాయో తెలుసా

తెలిసిన దారే

అయినా తప్పిపోతానేమోనని కంగారు

ఒక జీవిత కాలమంత అనిపించిన ప్రయాణం

చివరికి, తెలిసిన గమ్యాన్నే

చేరుకుంది

అక్కడ నాకోసమే ఎదురుచూస్తూ

ఒంటరిగా నిశ్శబ్దంగా

చీకటిల్లు

లోపలికెళ్ళాలంటే ఏదో తెలీని దిగులు...