కల మధ్యలో అప్పుడప్పుడు హఠాత్తుగా అరవాలనిపిస్తుంది. అది భయమో బాధో కోపమో ఆనందమో... కానీ నోరు పెగలదు. ఎంత గొంతు చించుకున్నా శబ్దం బయటకి రాదు. గుండెల్ని పిండేసే బాధ. నేను మూగనైపోయానేమో అని భయం. గింజుకొని గింజుకొని గట్టిగా ప్రయత్నిస్తే చివరికి... ఒక సన్నని మూలుగు...
చిన్ని కవిత చక్కగా ఉంది.
రిప్లయితొలగించండిచాలా బాగుంది.
రిప్లయితొలగించండిపద్మార్పితగారు, మెహర్ గారు,
రిప్లయితొలగించండిధన్యవాదాలు.